„Kolano skoczka”

„Kolano skoczka”

„Kolano skoczka” 1024 536 dr Jerzakowski

„Kolano skoczka” zalicza się do tak zwanych zespołów przeciążeniowych i  dotyczy w tym konkretnym przypadku miejsca połączenia rzepki i więzadła właściwego rzepki.

Kolano skoczka jest przeciążeniowym zapaleniem bliższego przyczepu więzadła rzepki

Więzadło rzepki jest strukturą wchodzącą w skład aparatu wyprostnego stawu kolanowego, łącząc rzepkę z guzowatością kości piszczelowej i przenosząc siłę mięśnia czworogłowego uda. Bez więzadła rzepki bieganie, skakanie, czy kopanie piłki byłoby niemożliwe.

Rys. Schemat budowy więzadła rzepki.(źródło:www.muscleandjoint.ca)

Patomechanizm

Patomechanizm chorobowy polega na zachodzeniu wielokrotnych, powtarzających się mikrourazów więzadła rzepki, powtarzających się w krótkim przedziale czasu. Procesy degeneracyjne w obrębie tkanki więzadła, uzyskują przewagę nad zdolnościami samonaprawczymi organizmu, co doprowadza do znacznego osłabienia struktury więzadła rzepki i może skutkować jego zerwaniem.

Chorobę wiąże się z dyscyplinami w czasie uprawiania których dochodzi do częstego lądowania po wyskoku, kiedy następuje jednoczasowe wydłużanie i skurcz mięśnia czworogłowego.

Kolano skoczka, czyli zapalenie bliższego przyczepu więzadła rzepki jest typową dolegliwością dla następujących dyscyplin sportowych:

  • Koszykówka
  • Siatkówka
  • Piłka ręczna
  • Łyżwiarstwo figurowe

 

Czynniki sprzyjające powstaniu choroby

  • Otyłość

  • Brak rozgrzewki

  • Forsowne treningi

  • Słaby balans mięśniowy

 

Objawy:

 

ból i tkliwość w obrębie więzadła rzepki

obrzęk poniżej rzepki

atrofia i osłabienie mięśnia czworogłowego

 

Diagnostyka:

USG, rzadziej MRI.

 

Leczenie:

We wczesnym stadium choroby: zasada R.I.C.E. połączona z doustnymi lekami przeciwzapalnymi

Rys. Schemat postępowania we wczesnej fazie choroby. (źródło: www.footsmart.com)

rest (odpoczynek), ice (zimne okłady), compression (uciskanie), elevation (uniesienie kończyny)

Fizykoterapia (fala uderzeniowa, pole magnetyczne, ultradźwięki) i rehabilitacja sprowadzająca się do wzmacniania i rozciągania mięśnia czworogłowego oraz rozciągania mięśni zginaczy.

W przypadkach choroby mocno zaawansowanych można rozważyć zastosowanie PRP (osocze bogatopłytkowe).

Gdy zawiodą inne metody lub dojdzie do zerwania więzadła rzepki pozostaje leczenie operacyjne związane z długotrwałą rekonwalescencją trwającą 3-6 miesięcy.

 

Lepiej zapobiegać, jak leczyć – prewencja

Pamiętaj o:

  • „uczciwej” rozgrzewce

  • regularnym wzmacnianiu i rozciąganiu mięśni nóg

  • doborze prawidłowego i wygodnego obuwia do uprawiania sportu

  • stopniowym zwiększaniu intensywności i zakresu wykonywanych ćwiczeń

  • czasie potrzebnym na regeneracje organizmu (rób dni bez treningu)

Napisz komentarz